يك صخره را در نظر بگيريد شما با چكش و تيشه و قلم به جانش مي افتيد و او ذره اي تغيير نمي پذيرد و هم چنان

سخت و مستحكم پابرجاست!!!!!!!!

اما همين صخره با دانه علفي كه از درون خودش سعي دارد راهي به بيرون بيابد مي شكند...

عشق مثل اين علف بايد از درون صخره دل انسان راهي به بيرون بيابد...

 والا شما با سعي و كوشش نمي توانيد در دل هيچ كس نفوذ كنيد!

مگر خودش اجازة عبور را به شما بدهد...

نداشتن تو یعنی اینکه دیگری تو را دارد،

نمی دانم نداشتنت سخت تر است! یا تحمل اینکه دیگری تو را دارد . . . 

زندگی بافتن یک قالیست . . .

نه همان نقش و نگاری که خودت می خواهی!

نقشه را اوست که تعیین کرده!

تو در این بین فقط می بافی!

نقشه را خوب ببین !

نکند آخر کار قالی زندگیت را نخرند . . .!!!

آموخته ام که وقتی نا امید می شوم خداوند با تمام عظمتش ناراحت می شود و عاشقانه انتظار میکشد که به رحمت او بار دیگر امیدوار شوم . . .

آموخته ام که اگر به آنچه خواسته ام نرسیدم خدا برایم بهتر از آن را فراهم کرده است صبور هستم و آسوده . . .

در حضور خارها هم میشود یک یاس بود..

در هیاهوی مترسکها پر از احساس بود... 

میشود حتی برای دیدن پروانه ها شیشه های مات یک متروکه را الماس بود...

 دست در دست پرنده،بال در بال نسیم، ساقه های هرز این بیشه ها را داس بود...

کاش می شد حرفی از « کاش میشد» هم نبود....

هر چه بود احساس بود و عشق بود و یاس بود!؟!؟

هرطور بود باید بهش می گفتم و راجع به چیزی که ذهنم رو مشغول کرده بود باهاش صحبت می کردم.

سه دنگ سه دنگ شبای ماه مبارک رمضون که یادتون هست

منصوره رو که دیگه حتما یادتونه زن آقا فرشاد سریالو میگم دختر آقا نصرت

اینم عکساشه ببین حالشو ببر

عميق ترين كلمه عشق است ... به آن ارج بنه

 ادامه مطلب و بخون

مردم به همان اندازه خوشبخت اند که خودشان تصمیم میگیرند.

خوشبختی به سراغ کسی میرود که فرصت اندیشیدن در مورد بدبختی را نداشته باشد.

دریا باش که اگر کسی سنگی به سویت پرتاب کرد سنگ غرق شود نه آنکه تو متلاطم شوی. . .

رویای با تو بودن را نمی توان نوشت. . .  نمی توان گفت. . .  و حتی نمیتوان سرود . . .

با تو بودن قصه شیرینی است به وسعت تلخ تنهایی

و داشتن تو فانوسی به روشنایی هر چه تاریکی در نداشتن . . .

و من همچون غربت زدای در آغوش بی کران دریای بی کسی

به انتظار ساحل نگاهت می نشینم و می مانم تا ابد

تا وقتی که شبنم زلال احساست زنگار غم را از وجودم بشوید . . .

بانوی دریای من...

کاش قلب وسعت می گرفت شمع با پروانه الفت می گرفت

کاش توی جاده های زندگی خنده هم از گریه سبقت می گرفت. . . .